Category: อินเตอร์เน็ต

ส่วนใหญ่การเลือกแคมป์ก็อยากให้เด็กได้พัฒนาทักษะที่เป็นหัวใจหลักของแคมป์นั้น เช่น แคมป์ภาษา แคมป์ศิลปะ แคมป์กีฬา แคมป์พัฒนาบุคลิกภาพ แต่นอกเหนือจากทักษะของแคมป์นั้นแล้ว เด็กยังได้พัฒนาทักษะในการดำรงชีวิตอีกด้วย เราลองมาดูกันว่าเด็กๆ จะได้พัฒนาทักษะอื่นๆ ในด้านใดบ้าง

1. ทักษะการเข้าสังคม

เด็กๆ จะได้เรียนรู้การเข้าสังคมกับเพื่อนๆ ที่มาจากต่างพื้นฐานครอบครัว แต่ละคนจะได้มาเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ยิ่งถ้าเป็นลูกคนเดียวด้วยแล้ว ทักษะด้านนี้สำคัญสำหรับการดำรงชีวิต เด็กบางคนถูกฝึกมาให้เป็นผู้นำอาจต้องมาเรียนรู้เพื่อปรับตัวเป็นผู้ตามบ้าง ส่วนบางคนที่บ้านไม่เคยให้ออกความคิดเห็น แต่ที่แคมป์ทุกคนเสมอภาคกัน ทีมงานแคมป์ที่ดีก็จะให้เด็กทุกคนมีส่วนร่วมในการตัดสินใจและทำกิจกรรมร่วมกัน

2. เรียนรู้วัฒนธรรมที่แตกต่าง

แคมป์ที่จัดในต่างประเทศ เด็กเองจะได้เรียนรู้วัฒนธรรมที่แตกต่าง หรือแม่แต่แคมป์ในประเทศวัฒนธรรมของแต่ละภาคแต่ละท้องถิ่นที่แตกต่างกันก็เป็นสิ่งที่มีประโยชน์ในการเรียนรู้  ผู้ปกครองบางท่านตั้งเป้าหมายให้ลูกต้องดูแลกิจการกับผู้คนหลากหลายวัฒนธรรมหรือต่างชาติต่างภาษา การเรียนรู้วัฒนธรรมเหล่านี้จะมีประโยชน์กับเด็กมากในอนาคต เพราะทุกชาติทุกภาษาคิดต่างกัน จะลดช่องว่างปัญหาในการทำงานไปได้พอสมควร

3. ทักษะการอยู่ได้ด้วยตัวเอง

พ่อแม่บางท่านไม่เคยให้ลูกได้หยิบจับทำอะไรด้วยตัวเอง ผู้ปกครองสมัยนี้อยากชดเชยเวลาที่มีน้อยให้กับลูกโดยการตามใจในหลายๆ อย่าง และลูกก็ไม่เคยทำอะไรได้ด้วยตัวเอง การมาเข้าสังคมได้เห็นเพื่อนๆ ที่พึ่งตัวเองได้ จะทำให้เด็กอยากเลียนแบบเพื่อนและอยากทำอะไรหลายๆ อย่างได้ด้วยตัวเอง  บางแห่งฝึกให้เด็กหุงหาข้าวปลาอาหาร ซึ่งเป็นกิจกรรมที่เด็กชอบมาก เพราะหลายคนไม่เคยทำมาก่อน พวกเขาได้เรียนรู้และเมื่อออกไปจากแคมป์ก็ได้ฝึกทักษะนี้เพิ่มเติมต่อยอดออกไป

4. ทักษะกล้าแสดงออก

แคมป์บางประเภทเน้นเรื่องนี้โดยเฉพาะ อาจเป็นแคมป์ดนตรี ร้องเพลง การแสดง นักพูด ฯลฯ จะฝึกให้เด็กได้ขึ้นเวที กล้าพูดกล้าแสดงออกต่อหน้าผู้คนมากกมาย เด็กสมัยนี้เก่งขึ้นเยอะ ไม่ประหม่าหรือตื่นเวทีเหมือนคนรุ่นก่อน อาจเป็นเพราะสื่อที่มีรายการประเภทนี้เยอะ เด็กได้เห็นเพื่อนในรุ่นเดียวกันทำได้ เขาก็เชื่อว่าตัวเองก็ทำได้เช่นเดียวกัน จึงกล้าแสดงออกมากขึ้น แคมป์ประเภทนี้ก็เหมาะกับเด็กขี้อายได้ฝึกทักษะด้านนี้บ้าง บางทีผู้ปกครองอาจได้เห็นความสามารถบางอย่างอีกด้านที่เราไม่คิดว่าน้องจะทำได้ก็ได้

วิธีที่ 1 ฝึกอ่านอย่างละเอียดพร้อมกับจดโน้ตไปด้วย

อ่านอย่างละเอียดยังไง? อาจเริ่มจากการขีดเส้นใต้ หรือทำไฮไลท์คำต่างๆ เพื่อหาคำที่ไม่เข้าใจ หรือคำที่เป็นใจความสำคัญของเรื่องที่อ่าน หาคีย์เวิร์ด (Keyword) คำสำคัญในเรื่อง หรือแม้แต่การตั้งคำถามเพื่อสร้างแรงกระตุ้นให้ตัวเองพยายามทำความเข้าใจเรื่องที่อ่านมากขึ้น จะได้มีแรงผลักดัน สุดท้ายหลังจากอ่านจบลองเขียนสรุปเรื่องทั้งหมดดูซิ ว่าคนเขียนพูดถึงเรื่องอะไร การเขียนสรุปเป็นวิธีการตรวจสอบที่ดีวิธีหนึ่งว่าเราเข้าใจเรื่องที่อ่านจริงๆหรือไม่

วิธีที่ 2 เพิ่มระดับความเร็วในการอ่าน

โดยเฉลี่ยแล้วคนเราจะใช้เวลาอ่าน 240 – 300 คำในหนึ่งนาที โดยคนส่วนใหญ่จะอ่านโดยมองเป็นคำๆไป ในการเพิ่มประสิทธิภาพในการอ่าน ไม่ได้หมายความว่าเราต้องเพิ่มความเร็วในการอ่านแบบในหนึ่งนาทีต้องอ่านจบสองหน้านะคะ เพราะนั่นก็จะทำให้แค่อ่านเร็วขึ้น แต่ไม่สามารถเข้าใจเรื่องที่อ่านได้ แต่ให้เปลี่ยนเป็นในการจ้องมองแต่ละครั้งพยายามมองให้ได้หลายๆคำๆ เก็บข้อมูลหลายๆคำไว้ อย่างเช่น คนส่วนใหญ่จะอ่านโดยสายตาของพวกเขาจะมองแค่คำๆเดียว เราก็แค่เปลี่ยนจากการมองแค่คำเดียวเป็นมองเป็นเซต เซตหนึ่งอาจมีซักสามสี่คำว่าไป ทีนี้การอ่านของเราก็จะเร็วขึ้น และยังคงความเข้าใจในเนื้อหาได้ดีอีกด้วย

วิธีที่ 3  อ่านมากกว่าหนึ่งครั้ง

ทักษะการอ่านเป็นสิ่งที่ต้องสั่งสมค่ะ ถ้าเราเป็นเพียงคนเริ่มต้นในการอ่านภาษาอังกฤษ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถเข้าใจได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่อ่าน ฉะนั้น วิธีที่ดีที่สุดคือทิ้งไว้หลายๆวัน หรืออาจจะเป็นอาทิตย์หรือเป็นเดือน แล้วจึงกลับมาอ่านใหม่ จะสังเกตอย่างเห็นได้ชัดเลยว่าเราเข้าใจเรื่องที่อ่านไปมากขึ้น อาจเพราะการสั่งสมทางภาษาอังกฤษในด้านต่างๆที่มากขึ้นในช่วงเวลาที่ทิ้งไว้ บวกกับสมองก็ได้พยายามประมวลเรื่องราวทั้งหมดที่เคยเห็นไปแล้ว ทำให้หลังจากทิ้งไว้ระยะหนึ่ง เราจะรู้สึกเข้าใจเรื่องที่เคยอ่านไปแล้วนั้นได้มากยิ่งขึ้น

วิธีที่ 4 ลองอภิปรายสิ่งที่อ่านกับคนอื่นๆ

เวลาเราอ่านเรื่องอะไรการได้คุยกับคนอื่นๆที่อ่านเรื่องเดียวกันถือเป็นสิ่งหนึ่งที่สร้างความเพลิดเพลินนะคะ ในขณะเดียวกันมันก็ช่วยเสริมสร้างทักษะการอ่านของเราโดยไม่รู้ตัว เพราะต้องพยายามทำความเข้าใจในรายละเอียดเรื่องราวต่างๆของสิ่งที่อ่านเพื่อนำไปพูดคุยกับคนอื่นๆได้ เราเลยจำเป็นต้องพยายามอ่านให้เข้าใจ หรือต่อให้อ่านไม่เข้าใจเราก็สามารถไปถามคนที่อ่านเรื่องเดียวกัน แม้ว่าจะอ่านเรื่องๆเดียวกันสิบคนแต่ไม่มีวันที่ทุกคนจะมีความคิดเห็นเหมือนกันหรอกค่ะ เราจะได้แนวคิดและเข้าใจเรื่องที่อ่านมากขึ้นผ่านหลายๆมุมมอง

วิธีที่ 5 ใช้การจดบันทึกเพื่อช่วย

ยิ่งไม่รู้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องจดมากเท่านั้น เพื่อเตือนความจำทั้งศัพท์ที่ไม่รู้ เนื้อเรื่องโดยรวม ทำให้เราจดจ่อกับเรื่องที่อ่าน การจดช่วยให้เรามีความเข้าใจเรื่องที่อ่านมากขึ้น และยังเป็นการช่วยจดบันทึกด้วยว่าได้อ่านเรื่องอะไรไปแล้ว เรื่องราวเป็นอย่างไร มีศัพท์อะไรที่เกี่ยวข้องปรากฏในเรื่องบ้าง ทั้งศัพท์ที่ไม่เคยเห็น และคำไหนเป็น Keyword ของเรื่อง การจดบันทึกจะเป็นการช่วยย้ำเรื่องที่เราอ่านอีกครั้งให้ไม่ได้อ่านแค่ผ่านตา แต่อ่านแล้วสามารถจดจำได้ด้วย ทีนี้พอกลับมาอ่านบันทึกใหม่เราก็จะนึกภาพเรื่องที่อ่านออกเป็นฉากๆ ทั้งเรื่อง ศัพท์ ที่อาจสามารถนำเอาไปใช้ได้ในการเขียนอีกด้วยนะคะ

วิธีที่ 6 มีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจน

การอ่านไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดมุ่งหมาย เราก็จะอ่านไปงั้นๆ ไม่มีการพัฒนาอะไร แต่ถ้าตั้งเป้าหมายไว้ว่าอยากพัฒนาการอ่านถึงระดับไหน ในกี่เดือน มันก็จะเป็นกรอบให้เราได้เดินตาม ช่วยให้มีวินัยในการฝึกอ่านมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็น การเพิ่มความเร็วในการอ่านขึ้นในสามเดือน หรือ ทุกครั้งที่อ่านต้องมีการจดบันทึกเรื่องย่อ สิ่งเหล่านี้จะทำให้การพัฒนาทักษะการอ่านของเราเป็นไปอย่างต่อเนื่องและมีประสิทธิภาพมากที่สุด ถ้ามีเป้าหมายแล้วเราทำได้ดังเป้าที่วางไว้มันก็เป็นเหมือนกำลังใจว่าในที่สุดเราก็ทำได้สำเร็จแล้วอย่างที่วางไว้นะคะ

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงวิธีการง่ายๆที่อยากให้ทุกคนได้ลองไปฝึกกัน บางคนอาจจะมีหลากหลายวิธีที่ช่วยเพิ่มทักษะการอ่านให้ดียิ่งขึ้น ก็ลองเอามาแชร์ให้พวกเราและคนอื่นๆดูบ้างนะคะ

สังคมปัจจุบันนี้เป็นสภาวะที่ค่อนข้างสับสนวุ่นวาย และอยู่ในสภาพที่ยุ่งยาก เพราะบุคคลซึ่งอยู่ร่วมกันนั้นขาดระเบียบวินัย กับบุคคลในสังคมนั้นถูกละเลยเพิกเฉยในการฟื้นฟูจิตใจและการปลูกฝังศีลธรรมบุคคลในสังคมนั้นก็จะมีสภาพจิตใจที่เสื่อมโทรม ด้วยสภาวะแวดล้อมต่างๆจึงส่งผลออกมาในรูปปัญหาของสังคม เช่น ปัญหา อาชญากรรม ปัญหายาเสพติด ปัญหา ครอบครัว ปัญหาเด็กและเยาวชน เหล่านี้เป็นต้น ฉะนั้นการพัฒนาความรู้การปลูกฝังคุณธรรมจึงต้องควบคู่กันไป การบวชเป็นธรรมเนียมประเพณีของชาวไทยที่นับถือพระพุทธศาสนาอย่างหนึ่ง เพราะผู้มีศรัทธามั่นคงในพระพุทธศาสนา มีจุดมุ่งหมายที่จะให้บุตรของตนได้เป็นศาสนทายาทสืบต่ออายุพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวต่อไป และอีกประการหนึ่งเป็นจุดประสงค์ของผู้เป็นบิดามารดาที่ต้องการให้บุตรของตนได้ศึกษาเรียนรู้หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา เพื่อจะได้นำเอาหลักคำสอนมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันในการที่จะอยู่ครองเรือนเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ในภายหน้า

การบวช คือการละเพศของผู้ครองเรือนมาดำรงเพศของผู้ไม่ครองเรือนนับเป็นประเพณีอย่างหนึ่งของชาวไทยผู้นับถือพระพุทธศาสนา ปรารถนาจะบวชเองหรือให้ลูกหลานของตนได้บวชเป็นพระภิกษุสามเณร ซึ่งถือเป็นศาสนทายาทในการธำรงพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวต่อไป โดยจุดประสงค์ของการบวชนั้นนอกจากจะให้ผู้บวชครองตนอย่างประหยัดแล้ว ยังต้องการให้ผู้นั้นได้ศึกษาพระธรรมวินัยตามคำสั่งสอนของพระบรมศาสดา สามารถปฏิบัติได้ทั้งในระหว่างที่เป็นภิกษุและเมื่อกลับไปครองเรือนแล้ว เพื่อช่วยสืบทอดพระพุทธศาสนาให้เจริญและถาวรต่อไป

พระพุทธศาสนาได้เข้ามาอยู่ในสังคมไทย และได้กลายเป็นมรดกของชนชาติไทย คนไทยได้เห็นว่าพระพุทธศาสนาเป็นทรัพย์สมบัติที่มีค่าสูงสุดของประเทศชาติและสังคมของเราเพราะว่าเมื่อพระพุทธศาสนาเข้ามาแล้ว ก็ให้หลักธรรมคำสอน ทำให้คนประพฤติดีงามเป็นหลักให้แก่สังคม ทำให้สังคมอยู่กันได้ด้วยสันติสุข มีการเบียดเบียนกันน้อยลง ถ้ามีคนดีมากกว่าคนชั่วสังคมนี้ก็อยู่ได้ พระพุทธศาสนาได้ช่วยให้คนมากมายกลายเป็นคนดีขึ้นมา นอกจากนั้นพระพุทธศาสนาเป็นรากฐานของวัฒนธรรม ตั้งแต่ภาษา ขนบธรรมเนียมประเพณี การศึกษา ดนตรีและศิลปะต่างๆก็มาจากวัดวาอาราม เป็นต้น

ปัจจุบันสังคมไทยมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเป็นอย่างมาก เยาวชนส่วนใหญ่ห่างไกลจากเรื่องของคุณธรรมและจริยธรรม ที่เป็นกรอบในการดำเนินชีวิตที่สำคัญ ซึ่งการปลูกฝังในเรื่องของคุณธรรมจริยธรรมให้กับเยาวชน จึงมีความสำคัญและจำเป็นเพื่อที่จะช่วยป้องกันปัญหาต่างๆที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในอนาคต ดังนั้นการปลูกฝังคุณธรรมตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา ใช้หลักธรรมในการกล่อมเกลาจิตใจ เพื่อให้เยาวชนที่เข้าร่วม เพื่อพัฒนาตนเองและพัฒนาจิตใจอย่างมี มีเหตุผลในการดำรงชีวิต โดยจะเชิญพระธรรมวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิด้านต่างๆมาให้ความรู้ หากเด็กและเยาวชนขาดสิ่งเหล่านี้ก็อาจจะทำให้เกิดการหลงผิด และอาจนำไปสู่การกระทำผิดต่างๆได้ ซึ่งทุกศาสนามีกระบวนการ มีหลักธรรมในการที่จะนำมาใช้อบรมสั่งสอนเด็กเหล่านี้อยู่แล้ว เพียงแต่จะต้องมีวิธีการที่หลากหลายที่ทำให้เด็กและเยาวชนเข้าใจ

เยาวชนเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้า ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม และความมั่นคงของชาติในอนาคต เยาวชนที่มีคุณภาพนอกจากจะต้องเป็นผู้ที่มีสุขภาพกายและสุขภาพจิตที่ดี มีสติปัญญาดีแล้ว ยังต้องมีคุณธรรมจริยธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจในการดำเนินชีวิตประจำวันด้วย พระพุทธศาสนาถือเป็นแหล่งคำสอนและระบบจริยธรรมของสังคมไทย เด็กและเยาวชนไทยทุกคนควรได้รับการปลูกฝังหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา เพื่อเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการดำเนินชีวิตและการทำงานในหน้าที่ เพื่อตนเอง ครอบครัว และสังคมโดยรวม ได้อย่างกลมกลืนภายใต้สภาพแวดล้อมในสังคม และวัฒนธรรมแบบพุทธ ซึ่งการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมตามแนวพระพุทธศาสนาแก่เด็กและเยาวชน เป็นหน้าที่ของทุกสถาบันหลักในสังคม เริ่มตั้งแต่บ้าน วัด โรงเรียน ตลอดจนถึงชุมชนที่อยู่อาศัย

โครงการอบรมเข้าค่ายพุทธบุตร เป็นโครงการที่ช่วยพัฒนาเยาวชนโดยการพัฒนาจิตและปลูกฝังจริยธรรม คุณธรรม และศีลธรรม ตามหลักพุทธศาสนาอันเป็นแนวทางการประพฤติตนที่ดี ให้มีทักษะในการดำเนินชีวิตเพื่อให้เด็กและเยาวชนที่นำธรรมะ นำหลักคำสอนที่ได้รับไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน คือ การพัฒนากาย โดยการแสดงออกทางกิริยามารยาทชาวพุทธมีพฤติกรรมที่ดีงามเหมาะสม การพัฒนาศีลโดยการอยู่ร่วมกับครอบครัวและบุคคลในสังคม ด้วยความเกื้อกูลและประกอบอาชีพที่สุจริต การพัฒนาจิตให้เป็นจิตที่สมบูรณ์ทั้งคุณภาพจิต พลังจิตและสุขภาพจิต และสุดท้ายการพัฒนาปัญญาให้เกิดปัญญาในการรู้จริง รู้เท่าทันทางเจริญทางเสื่อมปัจจัยที่เกี่ยวข้อง รู้วิธีการป้องกัน รู้วิธีแก้ไขปัญหา สร้างภูมิต้านทานให้กับตนเองด้วยคุณธรรม ให้เป็นผู้มีชีวิตอยู่อย่างรู้เท่าทันโลก นำพาชีวิตสู่ความสำเร็จ  เพื่อเกื้อกูลแก่ตนเองและประเทศชาติในที่สุด

การคิดเป็นกระบวนการทำงานของสมอง ที่เป็นไปตามธรรมชาติของมนุษย์ที่เกิดขึ้น อันเป็นผลจากประสบการณ์เดิม สิ่งเร้า และสภาพแวดล้อมที่เข้ามากระทบ ส่งผลให้เกิดความคิดในการที่จะแก้ไข ปรับตัวเพื่อให้สามารถแก้ไขปัญหา หรือปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น รวมทั้งสามารถสร้างสิ่งใหม่ ๆ ให้เกิดขึ้นได้ การคิดเป็นสิ่งที่เป็นนามธรรมเป็นกระบวนการที่มีความต่อเนื่อง และเป็นขั้นตอน การคิดมีหลายลักษณะซึ่งมีจุดมุ่งหมายและกระบวนการในการคิดแตกต่างกันซึ่งคนทุกคนสามารถฝึกฝนเรียนรู้และพัฒนาได้ ดังนั้นมนุษย์สามารถเรียนรู้ในการพัฒนาการคิดได้อย่างหลากหลายรูปแบบ

การจัดค่ายการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ เป็นกิจกรรมเสริมหลักสูตรที่จัดขึ้น เพื่อให้เกิดการเรียนรู้นอกห้องเรียนผ่านกิจกรรมที่หลากหลาย ซึ่งกิจกรรมที่จัดจะเน้นให้ผู้เข้าค่ายได้เผชิญปัญหา ฝึกการแก้ปัญหา ร่วมคิดร่วมทำ โดยใช้ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเป็นสื่อเพื่อสร้างองค์ความรู้และความคิดรวบยอด รวมทั้งให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อทักษะและกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ เช่น กระบวนการสังเกต ทดลอง เก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลและสรุปผลนอกจากนั้น กิจกรรมในค่ายยังเป็นกิจกรรมที่ฝึกการอยู่ร่วมกัน มีการทำงานเป็นทีมเป็นกลุ่ม ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ฝึกความรับผิดชอบต่อตนเองและหมู่คณะ

โครงการค่ายวิทยาศาสตร์เพื่อพัฒนาทักษะกระบวนการคิดทุกรายการอยู่ในระดับมาก โดยความรู้ของคณะครูและวิทยากรมีความเหมาะสมมากที่สุดรองลงมาคือ วัสดุ อุปกรณ์ที่ใช้ในการดำเนินโครงการ จำนวนนักเรียนที่เข้าร่วมโครงการ และงบประมาณที่ใช้ในการดำเนินโครงการ การจัดค่ายวิทยาศาสตร์ เป็นกิจกรรมหนึ่งที่สามารถพัฒนาทักษะด้านต่าง ๆของผู้เรียนได้ เช่น ทักษะกระบวนการคิด ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งควรมีการจัดกิจกรรมที่หลากหลายและต่อเนื่อง จะส่งผลให้ผู้เรียนที่พัฒนาทักษะต่าง ๆได้เป็นอย่างดี รวมทั้งเป็นเครื่องมือในการแสวงหาความรู้ ข้อมูลต่าง ๆได้

การเข้าค่าย ถือเป็นอีกช่องทางหนึ่งของการเรียนรู้ที่เมื่อมีโอกาส ผู้ใหญ่ควรให้การสนับสนุนส่งเสริม เพื่อเปิดประตูการเรียนรู้บานใหม่ให้กับเด็ก ๆ ของเรา หัวใจของการเรียนรู้ที่สำคัญคือ เด็กต้องได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลิน และมีส่วนร่วม มิใช่เน้นแต่เนื้อหา ซึ่งหากเปรียบแล้วคงไม่ต่างกับยาขมหม้อใหญ่ ที่แม้จะรู้ว่ามีคุณประโยชน์ปานใด ก็ยากที่จะทำให้เด็กดื่มรับได้โดยง่าย กับสภาพเหตุการณ์ทางสังคมไทยในปัจจุบัน การหาโอกาสให้เด็ก ๆ ได้เข้าค่ายในเชิงธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม หรือค่ายวัฒนธรรมเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อเพิ่มประสบการณ์การรับรู้ และสร้างความเข้าใจตามสภาพความเป็นจริง ซึ่งอาจนำไปสู่การเรียนรู้เพื่อปรับตัว ป้องกันหรือแก้ไขเพื่อให้เกิดสิ่งดี ๆ สิ่งใหม่ขึ้นได้ในสังคมอนาคต

ค่ายเยาวชนเป็นค่ายมุ่งหวังให้เด็กรู้จักการเรียนรู้ด้วยตนเองอย่างมีความสุขและ สนุก เพลิดเพลินจากสถานที่แหล่งการเรียนรู้ต่างๆที่อยู่นอกห้องเรียนดัง นั้นใน ช่วงเวลาปิดเทอมที่มุ่งเน้นการพัฒนา ความคิดจิตใจ อารมณ์ ของเยาวชน โดยเน้นการพัฒนาความคิดที่เป็นระบบ การแสวงหาความรู้ การสร้างสรรค์ และความคิดริเริ่ม การแสดงออก การใช้เหตุและผล การทำงานเป็นทีม และการใช้ชีวิตอยู่ในสังคมอย่างมีความสุขส่ง เสริมการปรับตัว อยู่ร่วมกับผู้อื่นและพัฒนาเยาวชนให้อยู่ร่วมกับผู้อื่น ได้อย่างมีความสุข รู้เท่าทัน ความเปลี่ยนแปลงของโลกการเข้าค่ายเป็น การเรียนรู้รูปแบบหนึ่งเมื่อมีโอกาสผู้ใหญ่ควรให้การสนับสนุนส่งเสริม เพื่อให้เปิดประตู การเรียนรู้บานใหม่ให้กับเด็กๆ หัวใจของการเรียนรู้ที่สำคัญคือเด็ก ต้องได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลิน และมีส่วนร่วม มิใช่เน้นแต่เนื้อหา กับสภาพเหตุการณ์ทางสังคมไทย ในปัจจุบัน การหาโอกาสให้เด็กๆ ได้เข้าค่ายเชิงธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม หรือค่ายวัฒนธรรม เป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อเพิ่มประสบการณ์การรับรู้ และสร้างความเข้าใจตามสภาพความเป็นจริงซึ่งอาจจะนำไปสู่การเรียนรู้ เพื่อ ปรับตัวป้องกัน แก้ไข เพื่อให้เกิดสิ่งดีๆ สิ่งใหม่ขึ้นได้ในสังคมอนาคต

การเข้าค่ายนั้นเป็นผลดีต่อเด็กและเยาวชนมาก เพราะว่าเป็นวัยแห่งการเรียนรู้สนใจ สิ่งรอบตัวต่างๆ มากมายก่อนที่จะก้าวเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ ซึ่งหากมีการส่งเสริมในทางที่ดี ก็จะเป็นแนวทางให้พวกเขาได้รู้จัก พัฒนาตนเองเพื่อการเรียนรู้ในทางที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองและประเทศชาติต่อ ไป ในอนาคต

การจัดกระบวนการเรียนรู้ไว้ว่า จะต้องเน้นให้ผู้เรียนได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริง สามารถนำความรู้ในวิชาต่างๆไปบูรณาการใช้ในการดำรงชีวิตได้ สามารถคิดวิเคราะห์ คิดอย่างมีวิจารณญาณ คิดอย่างสร้างสรรค์ มีความสามารถในการจัดการและแก้ไขปัญหา มีความเป็นผู้นำ ยอมรับตนเอง อยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างมีความสุขและทำประโยชน์ให้แก่สังคมได้

กิจกรรมในค่ายคณิตศาสตร์ เป็นกระบวนการหนึ่งที่จะช่วยส่งเสริมและสนับสนุนให้เกิดคุณลักษณะตามข้อกำหนดข้างต้นได้ หากผู้จัดสามารถวางแผนและกำหนดกิจกรรมวิชาการและนันทนาการให้นักเรียนได้ปฏิบัติอย่างเหมาะสม

กิจกรรมวิชาการ ต้องคัดสรรให้เหมาะสมกับผู้เข้าค่าย ถ้าเป็นเด็กเก่ง มักนิยมนำเนื้อหาสูงๆมาเรียนทั้งวัน เช่น ค่ายคณิตศาสตร์โอลิมปิก แต่ถ้าเป็นเด็กมัธยมทั่วไป มีผสมระหว่างคนเก่ง คนอ่อน หรือต่างชั้นก็ควรเน้นทักษะการแก้ปัญหาเป็นสำคัญ ซึ่งมีหลายรูปแบบ เช่น
– แรลลี่สำรวจค่าย โดยนำปัญหามาวางไว้ตามจุดต่างๆ ให้ผู้เล่นไขปริศนา เน้นการประยุกต์ความรู้
– ระดมความคิด เพื่อให้สมาชิกในกลุ่มได้อภิปรายแสดงความเห็น ทำงานร่วมกันจนได้ข้อสรุป
– ผจญภัยคณิตศาสตร์ เน้นคิดแก้ปัญหา ตื่นเต้น ท้าทาย เช่น ค่ายกลที่ต้องใช้ความรู้ทางทฤษฎีกราฟ
– เสริมศักยภาพทางคณิตศาสตร์ เพื่อให้ผู้เข้าค่ายได้ทดสอบทักษะทางคณิตศาสตร์และการคิดแก้ปัญหา
– คณิตศาสตร์กับธรรมชาติ โดยการเดินทางนอกสถานที่แล้วสอดแทรกการนำคณิตศาสตร์ไปใช้ เช่น การวัดความสูงของภูเขา ปริมาณนกในบึง ปริมาณปลาในสระ เป็นต้น
– เล่าประวัตินักคณิตศาสตร์ ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาที่นักเรียนได้เรียน เช่น ปีทาโกรัส ยุคลิด ฯลฯ
– การบรรยายจากวิทยากรรับเชิญ ตามหัวข้อที่เหมาะสมเช่น การสอบเข้ามหาวิทยาลัย การทำโครงงานฯ

กิจกรรมนันทนาการ เป็นกิจกรรมที่แทรกคั่นระหว่างกิจกรรมวิชาการเพื่อผ่อนคลาย ซึ่งนักเรียนจะสนุกสนานได้เสียงหัวเราะ เช่น เพลงคณิตศาสตร์ เกมคณิตศาสตร์ ละครคณิตปริศนา กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ ถ้าทำถูกต้องทันเวลา ก็ได้รับรางวัล ถ้าทำไม่ถูกต้องหรือช้ากว่ากำหนด ก็จะถูกลงโทษโดยการแสดงท่าทางต่างๆ เช่น ท่าไก่ย่าง ท่าดักแด้ ฯ

นักเรียนที่เข้าค่ายคณิตศาสตร์ จะได้รับรู้และเรียนรู้ประสบการณ์ต่อไปนี้
1. เพิ่มพูนความรู้ ความเข้าใจและทักษะการคิดทางคณิตศาสตร์
2. เพิ่มพูนศักยภาพทางคณิตศาสตร์ ได้แก่ การสำรวจ ตั้งข้อคาดเดา การสืบเสาะหาเหตุผล ใช้หลายยุทธวิธี ในการแก้ปัญหา การสื่อสารและการเชื่อมโยงความรู้กับชีวิตจริงกับศาสตร์สาขาอื่นๆ
3. ส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาตามขั้นตอนของการแก้ปัญหา (เข้าใจ วางแผน ลงมือ ตรวจสอบ)
4. ฝึกการอยู่ร่วมกัน ทำงานร่วมกันเป็นหมู่คณะ ซึ่งต้องเป็นคนมีวินัย อดทน เสียสละ เป็นผู้นำและผู้ตามที่ดีทีวามสำคัญของวิชาคณิตศาสตร์

การจัดค่ายคณิตศาสตร์ เป็นงานที่มีคุณค่า สามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างครูกับศิษย์ หลายท่านอาจลังเลใจในการจัด ผมขอแนะนำให้ลองจัดสักครั้งแล้วท่านจะมีความรู้สึกที่ดี จากการประเมินการจัดค่ายคณิตศาสตร์ ทุกครั้งพบว่าเด็กที่ไม่ชอบคณิตศาสตร์ หลังเข้าค่ายแล้วจะรู้สึกรักคณิตศาสตร์และครูคณิตศาสตร์มากขึ้น

การศึกษาเป็นปัจจัยสำคัญในกาพัฒนาเด็กให้มีความรู้และทักษะ การส่งเสริมการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ของเด็กให้มีทักษะการเรียนรู้ บรรลุตามจุดมุ่งหมายของหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ซึ่งมุ่งพัฒนาผู้เรียนให้มีคุณภาพมาตรฐานการเรียนรู้ที่จะช่วยให้ผู้เรียนเกิดสมรรถนะสำคัญ 5 ประการ คือ ความสามารถในการสื่อสาร การคิด การแก้ปัญหา การใช้ทักษะชีวิต และการใช้เทคโนโลยี และมีคุณลักษณะอันพึงประสงค์ตามที่หลักสูตรกำหนด โดยส่งเสริมให้นักเรียนมีพัฒนาการด้านร่างกาย จิตใจอารมณ์ ด้านสังคม และด้านสติปัญญา เน้นการฝึกปฏิบัติจริงตอบสนองความสามารถ ความถนัดและความสนใจ ของผู้เรียน มีส่วนร่วมในการลงมือปฏิบัติ การสร้างองค์ความรู้ การสร้างสรรค์ผลงานที่มีคุณค่าต่อตนเองและผู้อื่น รวมทั้งการเรียนรู้ทักษะการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในสังคมอย่างมีความสุข มีวิธีการที่หลากหลายวิธีการหนึ่ง ที่สามารถสนองตอบการส่งเสริมนักเรียนให้มีพัฒนาการดังกล่าว คือ “ค่าย”

“ค่าย” เป็นกิจกรรมการเรียนรู้นอกห้องเรียน รูปแบบหนึ่งที่รู้จักกันมานาน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา ส่งเสริม สนับสนุน รวมถึงป้องกันแก้ไขปัญหา ตัวอย่างของค่ายเช่น ค่ายลูกเสือ ค่ายยุวกาชาด ค่ายบำเพ็ญประโยชน์ ค่ายวิทยาศาสตร์ ค่ายคณิตศาสตร์ ค่ายเยาวชน เป็นต้น ค่ายมีลักษณะเฉพาะคือ มีการกำหนดเป้าหมายชัดเจน มีผู้นำหรือพี่เลี้ยงค่ายทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ใช้ระบบกลุ่มในการพัฒนา มีสภาพแวดล้อมเหมาะสมปลอดภัย มีกิจกรรมหลักเป็นหัวใจของค่าย ต้องมีการคัดเลือกกิจกรรมและนำไปใช้อย่างมีทักษะและเทคนิค มีกระบวนการบริหารค่าย โดยทั่วไปประกอบด้วยกิจกรรมใน 5 ลักษระ ได้แก่ การชีวิตร่วมกันเป็นคณะหรือเป็นกลุ่ม การนันทนาการ การศึกษา การใช้ชีวิจกลางแจ้งหรือที่เหมาะสมอื่นๆ การปรับตัวทางสังคม และการบริหารงานค่าย

ค่ายเอื้อต่อการออกแบบและการจัดการเรียนรู้ ที่แตกต่างจากการเรียนการสอนในห้องเรียน กล่าวคือ การเปลี่ยนแหล่งของความรู้ เปลี่ยนบริบทการเรียนรู้ จากการเรียนรู้จากตำราเรียนและครู สู่การเรียนรู้จากผู้รู้อื่นๆ และจากสถานการณ์จริง และที่สำคัญคือ ได้ลงมือปฏิบัติการด้วยตนเองจากสถานที่ในห้องสี่เหลี่ยมสู่โลกกว้างที่ไม่มีที่สิ้นสุด มีกระบวนการคิด วิเคราะห์ และการเชื่อมโยงมากขึ้น ซึ่งนับเป็นปัจจัยสำคัญที่กระตุ้นให้เด็กเกิดความกระหายต่อการเรียนรู้และรับรู้ได้ดียิ่งขึ้น ตลอดจนมีใจจดจ่อและตื่นตัวต่อกระบวนการเรียนรู้นั้นๆ อันส่งผลให้เด็กสามารถเรียนรู้ได้มากิ่งขึ้น การเข้าค่ายเป็นช่วงเวลาที่เด็กจะได้รับประสบการณ์ตรงจากการอยู่ร่วมกันเป็นหมู่คณะ การสร้างประสบการณ์ใหม่ การใช้ประสบการณ์เชิงบวกในการเรียนรู้ ทำให้เด็กเกิดความประทับใจ และมีแรงบันดาลใจ เช่น การได้ค้นพบความสามารถของตนเอง มีโอกาสแสดงออก เสริมความใฝ่ฝันใน “สิ่งที่ดีกว่า” ที่เป็นจริงได้ ส่งผลให้เด็กเกิดการเปลี่ยนแปลงความเชื่อ ความคิด และพฤติกรรม เกิดความนับถือตนเอง เป็นการเปลี่ยนแปลงจาก “ภายใน” ในระดับบุคคล

การมุ่งพัฒนาชีวิตด้วยกระบวนการศึกษาเพื่อหวังสร้างโอกาสหางานทำง่าย มีรายได้มาใช้จ่ายบำรุงชีวิตให้อยู่ดีกินดี มีความสะดวกสบายสามารถยกระดับชีวิตได้สูงขึ้นในสังคมว่าเป็นชีวิตที่มีคุณภาพนั้น คุณภาพชีวิตในลักษณะนี้อาจไม่ยั่งยืน มั่นคงพอ ปัญหาอาจก่อตัวขึ้นมาช่วงใดช่วงหนึ่งของชีวิตได้หากท่าทีของจิตใจซึ่งเป็นตัวบงการชีวิต ยังไม่ได้รับการพัฒนาให้มีท่าทีในทางก่อที่มั่นคงและสมดุล เพราะความสำเร็จทุกอย่างตั้งอยู่บนพื้นฐานของจิตใจที่หนักแน่นมั่นคง จึงต้องสร้างพื้นฐานของจิตใจให้มั่นคงก่อน

การศึกษานั้นถือได้ว่าเป็นปัจจัยหลักที่จะทำให้เราสามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้ นอกจากนี้แล้วการศึกษาและการเรียนรู้นั้น ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงในห้องเรียน เราสามารถเรียนรู้และศึกษาได้ในทุกที่ อย่างไรก็ตามคุณภาพชีวิตกับการศึกษาก็ขึ้นอยู่กับของแต่ละบุคคลด้วยเช่นกัน หากเราสามารถนำความรู้จากการศึกษา มาประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดแล้ว ก็ย่อมเกิดผลดีกับตัวของเราเอง การศึกษาหรือกระบวนการการเรียนรู้สามารถเกิดได้ในทุกวัย สามารถนำมาประยุกต์ให้เข้ากับสาขากิจกรรมบำบัดได้ เช่นเราสามารถประเมินว่ากิจกรรมใดเหมาะกับผู้รับบริการใด ระดับความรู้ความเข้าใจในแต่ละวัย ระดับของการศึกษาที่แตกต่างกัน ก็ทำให้เกิดการรู้และเข้าใจที่ต่างกันด้วยเช่นกัน

การศึกษาตลอดชีวิต

เป็นรูปแบบของการเรียนรู้ของมนุษย์ที่เกิดขึ้นตลอดชีวิตของมนุษย์ทุกคน นับตั้งแต่วัยแรกเกิดจนกระทั่งตาย การศึกษาจึงเป็นสิ่งที่มีอยู่ควบคู่กับสังคมมนุษย์ เราสามารถเลือกที่จะศึกษาเรียนรู้ได้ในช่วงเวลาต่างๆของชีวิตตามความต้องการและเหมาะสม การศึกษาเรียนรู้เกิดขึ้นได้ทุกเวลา ทุกสถานที่ ทั้งในครอบครัว วัด ชุมชน สถาบันการศึกษา สถานประกอบการ และแหล่งอื่นๆเราจะเห็นได้ว่าการศึกษาตลอดชีวิตกลายเป็นความจำเป็นของทุกคนในยุคปัจจุบันเพื่อให้สามารถก้าวทันโลกที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว

การพัฒนาคุณภาพชีวิตที่สำคัญ

อีกด้านหนึ่งที่จะต้องรีบพัฒนาไปพร้อมกันให้สมดุลกับด้านอื่นๆ คือด้ามนุษยสัมพันธ์เพราะว่าการดำรงชีวิตอยู่ในสังคมจำเป็นต้องมีการคบหาเกี่ยวพันระหว่างบุคคลรอบด้าน พฤติกรรมที่เราแสดงออกย่อมไปกระทบอารมณ์ความรู้สึกระหว่างบุคคลแล้วสะท้อนกลับมาเกี่ยวพันตัวเราด้วย ผลของการสะท้อนกลับมามีอิทธิพลต่อการพัฒนาชีวิตเช่นกัน ถ้าสะท้อนกลับมาในทางบวกก็จะช่วยเสริมสร้างกำลังใจและมีส่วนช่วยผลักดันการพัฒนาชีวิตได้สะดวกขึ้น  หากสะท้อนกลับในทางลบ ความเกี่ยวพันนั้นจะกลายเป็นตัวหน่วงเหนี่ยวการพัฒนาตนคล้ายกับตัวเองหน่วงเหนี่ยวตัวเอง ฉะนั้นจึงจำเป็นต้องพัฒนาชีวิตในด้านนี้ให้มีคุณภาพยิ่งขึ้น